Jolanda Janssen-Sengers

Geweldig om met mijn dochter in het Groot Omroepkoor te zingen’

Jolanda Sengers is sopraan in het Groot Omroepkoor. Ze is ruim dertig jaar in dienst bij het GOK. Het koor is haar leven; samen zingen is heel belangrijk. “En dat geldt voor veel mensen die zich uiten via muziek. Ze zingen in een koor en genieten van concerten. Hoeveel koorzangers telt Nederland? Dat zijn er meer dan voetballers! Muziek – als kunstvorm – moet je als land koesteren!”

Liedjes of kinderkoor
“Mijn vader componeerde kinderliedjes met kleine Orff-instrumenten. Wij zongen, hij speelde piano.” In de tweede klas van de lagere school gaat Jolanda bij het schoolkoor zingen. Het is heel bijzonder, omdat zij met de grote meiden mag meezingen. “Door de zenuwen vergat ik de tekst!” Uiteraard zingt ze ook bij het kinderkoor van de katholieke kerk. “Zingen in de nachtmis met Kerst was heel speciaal.” In de zesde klas zingt ze de hoofdrol in de musical Meester Pennelik. Ze is zo zenuwachtig, dat ze nauwelijks kan zingen. Met vallen en opstaan verloopt haar eerste solocarrière.

Schooltijd en conservatorium
Op haar veertiende krijgt ze les van Carla Franssen, die haar veel enthousiasme voor het zingen bijbrengt. Maar, wat gaat ze na de havo doen? Ze gaat niet naar het conservatorium: “Ik dacht dat ik niet goed genoeg was.” Ze wordt docent handenarbeid. Maar bleef altijd zangles houden en zong steeds in een koor. Ze wil tóch verder met solozang en haalt het muziektheoretisch examen in twee jaar. Op haar 26ste doet ze auditie bij het Groot Omroepkoor en wordt aangenomen. Dan gaat ze alsnog voor praktijk solozang naar het conservatorium in Arnhem, waar ze les krijgt van onder anderen Wout Oosterkamp. “Op mijn eindexamen heb ik liederen gezongen die mijn vader heeft gecomponeerd.” Intussen worden dochter Charlotte en zoon Florian geboren.

Koor en thuis
“Je leven staat in dienst van het koor”, stelt Jolanda Sengers. “Je bent een klein onderdeel van het geheel, en dat moet je willen als je in een koor zingt. Je zit altijd heel dicht op elkaar.” Vrijwel elk weekeinde doet ze concerten. Als de kinderen klein zijn woont ze nog in Brabant en reist op en neer naar Hilversum. De taakverdeling thuis is best complex. Haar man zorgt in het weekeinde voor de kinderen. “Dat is heel plezierig, maar ook noodzakelijk. Zonder goede ondersteuning vanuit het thuisfront kun je deze baan niet doen.”

Voorzitter koorcommissie
“Hoeveel koorzangers telt Nederland? Dat zijn er meer dan voetballers! Het Groot Omroepkoor is het enige symfonische beroepskoor in Nederland: we hebben een voorbeeldfunctie voor amateurkoren.” Sengers: “‘Muziek heeft een emotioneel, sociaal en intellectueel aspect. Muziekonderwijs is van belang voor kinderen en jongeren, maar ook voor volwassenen. Muziek brengt mensen samen.” Als voorzitter van de koorcommissie draagt ze dit gedachtengoed uit.

Samen met dochter 
“Mijn dochter is precies dertig jaar jonger dan ik. We werken beiden als professional in het koor. Dat is in de geschiedenis van het koor nog nooit eerder voorgekomen! Een moeder en dochter, die zo nauw samenwerken… Ik ben moeder én collega. Die dubbele rol was in het begin wel even lastig. Hoe doe je dat? Mijn collega’s hebben me wel eens op de vingers getikt: ‘Zij kan dat heel goed zelf.’ Daar heb ik goed naar geluisterd. Ik heb het vertrouwen gekregen dat mijn dochter een volwaardige collega is. Als zanger richt je je persoonlijk leven in op de muziek. Ik merk dat het mijn levensvervulling is, maar ook die van mijn dochter. Dat is heel bijzonder.”